De route van Kim Dillen naar OS Tokyo 2020

• Geplaatst op 13 Augustus 2019
• Door Kim Dillen
• 0

Daar zit je dan met je zwangere buik, getrappel alom en een lijf dat ver staat van een sterke atleet. Toch was dat het moment dat ik dacht: ‘ik ga ervoor, de Olympische marathon’!

My road 2 Tokyo 2020

Daar zit je dan met je zwangere buik, getrappel alom en een lijf dat ver staat van een sterke atleet. Toch was dat het moment dat ik dacht: ‘ik ga ervoor, de Olympische marathon’!

Al jaren intensiveerde ik het trainen naast mijn fulltime baan. De progressie bleef maar aanhouden tot ik in 2013 ineens op het podium stond van de Nederlandse Kampioenschappen 10 kilometer. Gestaag groeide mijn vertrouwen en plaatste ik me voor twee Europese Kampioenschappen. De laatste hiervan heb ik moeten afzeggen wegens die dikke buik.

Een gedurfde uitspraak wel. Zoveel onzekere factoren met een bevalling die nog moest plaatsvinden en de onbekendheid met een herstel- en opbouwtraject na de bevalling. Mijn eigen gevoel hierin gevolgd en voorzichtig mijn lijf en vertrouwen weer teruggekregen. Vijf maanden na de bevalling liep ik zowaar (mijn kindje nog voedend) al bijna weer op het niveau van voor de zwangerschap.

Inmiddels is mijn dochter ruim een jaar en komt de eerste marathon langzaam dichterbij. Nog twee maanden tot marathon Eindhoven. Mijn thuisstad als decor voor mijn eerste kwalificatiepoging. 2.28.30 of sneller moet ik lopen. Slechts drie (van origine) Nederlandse atletes hebben ooit onder deze grens gelopen.
Momenteel zit ik in de zware omvangsweken. Weken van 150 tot 170 kilometer worden gebruikelijk nu. Lange duurlopen, maar ook korte intervallen en lange tempoblokken. Veel herstelloopjes, massage, hersteldrankjes, goed slapen en heel veel eten en drinken (alcoholvrij ;-) ). Oftewel je lichaam en geest optimaal verzorgen om in de marathon straks alles te kunnen geven wat er in zit.

Tot oktober zal deze zware trainingsperiode voortduren. Vanaf dan wordt het gematigd rusten, niet onrustig worden van de rust en vertrouwen houden in eigen kunnen. Scherpte creëren door de juiste (gedoseerde) trainingsprikkels en de laatste 48 uur weer heel veel eten. Best een mooi bestaan met al dat eten. Al komen de energierepen, hersteldrankjes, krentenbollen en pasta je echt de oren uit na deze periode.

Na Eindhoven marathon gaan we (met de coach) opnieuw bezien hoe we de daaropvolgende periode gaan inrichten.

Soms zijn veranderingen in je leven nodig om je te dwingen keuzes te maken en daarbij zoveel mogelijk je hart te volgen. Dankbaar dat ik deze route mag verkennen, geniet ik van het proces, mijn route en mijn weg naar mijn marathon. OS Tokyo 2020

Hopelijk zie ik je in Eindhoven op 13 oktober! Kim Dillen